درباره موم ریخته گری دقیق

موم ریخته گری دقیق چیست؟

موم ریخته گری دقیق فرایندی برای ایجاد اشیا، ، از ساده تا پیچیده ، در انواع فلزات (مانند طلا ، نقره ، برنج یا برنز) با ریخته گری یک مدل یا الگوی اصلی است.این یکی از قدیمی ترین تکنیک های شناخته شده فلزسازی است که قدمت آن به 6000 سال قبل باز می گردد و هنوز هم به طور گسترده ای برای تولید جواهرات ، دندانپزشکی و هنر استفاده می شود. شکل صنعتی آن ، روشی معمول برای ایجاد قطعات فلزی دقیق در مهندسی و ساخت است. در حالی که در گذشته به طور سنتی با صنایع دستی در ارتباط بود ، اکنون سازندگان می توانند فرآیند موم ریخته گری را با طراحی دیجیتال و چاپ سه بعدی تغییر دهند تا روند کار را ساده کنند ، باعث صرفه جویی در وقت ، هزینه های کمتر و تغییر شکل برای قرن 21 می شوند. برای آگاهی از چگونگی احیای مجدد فناوری های دیجیتال در ریخته گری و معنی آن برای حرفه ای ها از جواهرسازان گرفته تا دندانپزشکان و تولیدکنندگان حجم ، به ادامه مطلب توجه کنید.

فرایند موم ریخته گری دقیق چیست ؟ 

روند موم ریخته گری دقیق بسته به صنعت و کاربرد می تواند متفاوت باشد ، اما به طور کلی شامل مراحل زیر است. قطعات ریخته گری را می توان از خود مدل مومی تهیه کرد که روش مستقیم نامیده می شود یا از کپی های مدل واکس اصلی که روش غیرمستقیم نامیده می شود. روش مستقیم از مرحله یک مستقیم به مرحله چهارم می پرد:

1. مدل سازی: هنرمند طرحی را از موم می تراشد. اندازه و پیچیدگی مدل موم محدود به مهارت تراش دهنده موم و ظرفیت تجهیزات ریخته گری وی است.
2. ایجاد یک قالب: سپس یک کاستور این مدل را می ریزد و ریخته گری را جلا می دهد تا یک الگوی “اصلی” تولید کند. از مدل اصلی برای ساخت قالب مومی از لاستیک استفاده می شود که در اطراف ریخته گری اصلی گرم و “ولکانیزه” می شود تا یک قالب مومی انعطاف پذیر ایجاد کند.
3. تولید الگوهای موم: موم مذاب تزریق می شود یا گاهی اوقات در قالب لاستیک ریخته می شود. این کار را می توان بارها و بارها انجام داد تا کپی از طرح اصلی تهیه شود.
4. مونتاژ الگوی موم: چشمه های آب به نسخه های مومی اضافه می شوند و آنها برای ایجاد ساختاری شبیه درخت متصل می شوند که مسیرهایی را برای جریان خارج شدن موم مذاب و فلز مذاب فراهم می کند تا بعداً حفره را پر کند.

      5. استفاده از مواد سرمایه گذاری: درخت موم یا در مایع دوغاب سیلیس فرو رفته یا درون یک فلاسک قرار می گیرد و توسط گچ سرمایه گذاری مایع احاطه می شود.

       6. فرسودگی شغلی: پس از خشک شدن مواد سرمایه گذاری ، فلاسک به صورت وارونه در کوره قرار می گیرد ، که موم را ذوب می کند و یک حفره منفی به شکل مدل اصلی ایجاد می کند.

      7. ریختن: قالب سرمایه گذاری بیشتر در کوره گرم می شود تا اختلاف دما با فلز مذاب کاهش یابد. فلز ذوب شده سپس ریخته می شود ، با استفاده از نیروی جاذبه یا فشار فلز را به داخل حفره می کشد.

      8.توسعه فرآیند: هنگامی که فلز مذاب تا حدودی خنک شد ، قالب سرمایه گذاری در آب فرو می رود تا گچ نسوز حل شود و ریخته گری آزاد شود. در حالیکه قسمتهای گچ گرفته تمیز می شوند تا علائم فرایند ریخته گری از بین برود ، آبگرمها قطع و بازیافت می شوند.

     9. اتمام: قطعات گچ بری شده ، زمینی ، ماشینکاری شده یا ماسه بلاست شده برای دستیابی به هندسه نهایی و پایان سطح. در صورت لزوم ،تحت عملیات حرارتی قرار می گیرند.